Pakatan Harapan pimpinan DAP telah menjadi Kerajaan Negeri Selangor selama tiga penggal atau lebih 13 tahun sejak 2008.
Jika mereka memenangi PRU15 pada 2022 atau 2023, Pakatan Harapan akan berkuasa selama empat penggal.
Apabila Pakatan Harapan pimpinan DAP mengambil alih Selangor pada 2008 — selepas kira-kira 50 tahun di bawah kerajaan Umno-Barisan Nasional (Umno-Parti Perikatan sebelum 1973) — mereka melantik Khalid Ibrahim sebagai Menteri Besar.
Enam tahun kemudian pada 2014, DAP dan PKR melancarkan rampasan kuasa terhadap Khalid dan cuba menggantikannya dengan Anwar Ibrahim (yang menjadi sebab berlakunya ‘Langkah Kajang’).
Bagaimanapun, Duli Yang Maha Mulia Sultan, Sultan Sharafuddin Idris Shah Al-Haj Ibni Almarhum Sultan Salahuddin Abdul Aziz Shah Al-Haj, enggan menerima Anwar sebagai Menteri Besar Selangor yang baharu.
Jadi Pakatan Harapan mencadangkan isterinya, Dr Wan Azizah Wan Ismail, sebagai alternatif sebaliknya.
Sultan enggan menerima Dr Wan Azizah juga.
Akhirnya Azmin Ali dilantik sebagai Menteri Besar yang baharu.
Ini menimbulkan kemarahan Anwar, dan sejak itu perpecahan diwujudkan antara Anwar dan Azmin, yang mengakibatkan beliau akhirnya meninggalkan PKR untuk menyertai Bersatu atau PPBM pada 2020, dan yang mencetuskan kejatuhan Kerajaan Persekutuan Pakatan Harapan.
Sudah tentu Azmin dan rakan-rakan pembelot dalam ‘Langkah Sheraton’ digelar katak dan pengkhianat.
Tetapi sebenarnya, Anwar yang cuba membunuh Azmin.
Apa yang dilakukan Azmin ialah menyelamatkan diri dengan meninggalkan parti.
Kekal dalam parti itu bermakna kematiannya.
Jadi, bolehkah anda menyalahkan seseorang kerana cuba menyelamatkan dirinya apabila jelas bahawa mereka cuba membunuhnya?
Rakyat Malaysia hanya diberitahu separuh daripada cerita — bagaimana Azmin dan ‘Langkah Sheraton’ menjatuhkan Kerajaan Persekutuan Pakatan Harapan.
Mereka tidak diberitahu bahawa Anwar cuba membunuh Azmin, yang memaksa Azmin bertindak membela diri.
Azmin bukan penceroboh, dia adalah mangsa, mangsa Anwar.
Krisis Perlembagaan Selangor 2014 menyaksikan PKR dan DAP bersekutu menentang Duli Yang Maha Mulia Sultan Selangor.
PAS, bagaimanapun – rakan PKR dan DAP dalam Kerajaan Negeri Selangor – enggan menyertai kumpulan anti-Sultan.
Sebaliknya, PAS bersekutu dengan Sultan dan menyokong Azmin — dan bukannya Anwar atau Dr Wan Azizah — sebagai Menteri Besar Selangor yang baharu.
DAP begitu marah sehingga PAS bersekutu dengan Sultan dan bukannya dengan PKR-DAP sehingga pada 2015 mereka menutup Pakatan Rakyat dan membentuk Pakatan Harapan — supaya PAS boleh ditendang keluar daripada pakatan pembangkang.
Sejak itu, DAP telah menyerang kedua-dua PAS dan DYMM Sultan, terutamanya dalam hal berkaitan agama Islam.
DAP mencadangkan bahawa PAS adalah parti ekstremis, dan kebanyakan daripada apa yang mereka lakukan adalah tidak berperlembagaan dan tidak demokratik.
Malah mereka mencadangkan PAS mahu ‘talibankan’ Malaysia.
DAP mengelirukan rakyat Malaysia.
DAP selalu bercakap tentang Perlembagaan Persekutuan Malaysia.
DAP tidak sekali pun bercakap tentang Undang-undang Tubuh Negeri Selangor.
Malah, ramai rakyat Malaysia tidak tahu pun kewujudan perlembagaan negeri dan tidak pernah membacanya.
Inilah yang dikatakan Undang-undang Tubuh Negeri Selangor:
Perkara 47 mengatakan bahawa Islam adalah agama negeri, tetapi agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai.
Perkara 48 mengatakan Sultan adalah ketua agama negeri. Sultan boleh mencipta undang-undang untuk mentadbir orang Islam berkenaan dengan undang-undang Islam. Baginda juga boleh menubuhkan sebuah majlis, yang dipanggil ‘Majlis Agama Islam’ untuk membantu dan menasihati Seri Paduka Baginda dalam perkara-perkara mengenai Islam. Pada kesempatan Sultan dilantik sebagai Yang di-Pertuan Agong, Seri Paduka Baginda akan terus menjalankan fungsinya sebagai ketua agama negeri.
Perkara 49 menyatakan bahawa mohor negeri hendaklah disimpan oleh Sultan dan mohor itu hendaklah digunakan pada semua keadaan yang memerlukan dimeteraikan. Mohor negeri mesti mengandungi tulisan ‘Mohor Kerajaan Negeri Selangor’, dan perkataan ‘Mohor Awam Negeri Selangor’.
Perkara 50 memperuntukkan bahawa kuasa eksekutif negeri terletak pada Duli Yang Maha Mulia Sultan. Baginda boleh menjalankan kuasa baginda melainkan diperuntukkan sebaliknya oleh Perlembagaan Persekutuan atau Perlembagaan Negeri. Fungsi eksekutif juga boleh diberikan kepada orang lain atau pihak berkuasa mengikut undang-undang.
Perkara 51 memberikan Kebawah Duli Yang Maha Mulia Sultan hak prerogatif untuk melantik Menteri Besar Selangor mengikut Perkara 53(2). Baginda juga boleh melantik Timbalan Menteri Besar dalam keadaan yang sama. Di bawah Perkara 53(4), Menteri Besar mestilah beragama Islam dan berbangsa Melayu.
Perkara 52 menyatakan bahawa mesti ada Setiausaha Kerajaan Negeri, Penasihat Undang-undang Negeri dan Pegawai Kewangan Negeri, dan pelantikan mereka hendaklah dibuat oleh Suruhanjaya Perkhidmatan yang berkenaan daripada mana-mana perkhidmatan awam yang berkaitan.
Setiausaha Kerajaan Negeri mestilah berbangsa Melayu dan menganut agama Islam dan beliau akan menjadi pegawai utama yang bertanggungjawab dalam hal ehwal pentadbiran negeri.
Undang-undang Tubuh Negeri Selangor sangat jelas dan tiada kekeliruan atau pertikaian berhubung kuasa Sultan atau kedudukan agama Islam di Negeri Selangor.
DAP menyembunyikan fakta ini daripada rakyat Malaysia, dan mereka enggan bercakap mengenainya supaya rakyat Malaysia tahu perkara sebenar.
DAP menuduh Sultan melebihi kuasanya berhubung perlantikan Menteri Besar atau mengenai kedudukan agama Islam di Selangor.
Duli Yang Maha Mulia Sultan memutuskan siapa yang dimahukan oleh Baginda sebagai Menteri Besar, dan Duli Yang Maha Mulia memutuskan peraturan dan undang-undang berkenaan hal-hal Islam.
Sebagai contoh, jika Duli Yang Maha Mulia Sultan memutuskan wanita Islam mesti memakai tudung di khalayak ramai dan tiada bir/arak boleh dijual di Selangor, Undang-undang Tubuh Negeri Selangor memperuntukkan itu.
Dan DAP mesti menerima hakikat itu atau meninggalkan negeri itu jika mereka tidak berpuas hati.
Raja Petra Kamarudin