Walaupun Anwar Ibrahim dan pengikutnya mahu semua orang percaya bahawa Malaysia sedang menuju untuk menjadi syurga di bumi di bawah pemerintahannya, realiti di lapangan memberi gambaran yang sangat berbeza.
Pada hari pertama Akaun 3 Kumpulan Wang Simpanan Pekerja (KWSP) dibuka untuk pendaftaran, pejabat KWSP di seluruh negara melaporkan bahawa pekerja B40 beratur panjang kerana yang terdesak tidak sabar-sabar mendaftar untuk peluang mengeluarkan RM50 atau RM100 sederhana daripada simpanan persaraan mereka, mungkin untuk melakukan sesuatu yang mudah seperti membayar bil perubatan anak yang sakit atau pulang ke kampung halaman untuk beraya.
Beberapa hari kemudian, Anwar dengan yakin mengumumkan bahawa ekonomi telah berkembang lebih cepat daripada jangkaan pada suku pertama 2024 dan ia akan memenuhi atau melebihi jangkaan pertumbuhan untuk tahun ini.
Sudah tentu, seseorang mungkin bertanya:
Jika ekonomi berjalan dengan baik di bawah Madani-Nomics, mengapa ramai daripada B40 begitu bersemangat untuk mengeluarkan RM50 atau RM100 yang sederhana daripada simpanan persaraan mereka?
Mengapa B40 tidak boleh mendapatkan RM50 atau RM100 yang mereka perlukan daripada ekonomi yang berkembang pesat?
Dalam pemerintahan Anwar, apa yang anda percaya dan bukan apa yang anda alami adalah penimbangtara terakhir realiti.
Walaupun peguam menerima ugutan bunuh kerana melakukan tugas mereka, walaupun pemain bola sepak diserang, walaupun bom petrol dilemparkan ke bangunan awam, walaupun ketika balai polis, malah Istana Negara sendiri, diancam dengan keganasan, anda harus gembira dalam kepercayaan bahawa Anwar adalah mesiah yang ditunggu-tunggu.
Apabila Anwar berkata beliau tiada kaitan dengan Ahmad Zahid Hamidi yang menerima bukan hanya satu tetapi 47 pelepasan kesemuanya dalam satu hari, anda hanya perlu percaya bahawa Zahid bernasib baik.
Jika Anwar mengatakan bahawa proses yang sewajarnya diikuti dengan ketat dalam pengampunan sebahagian daripada Najib Razak, tidak ada sebab mengapa anda tidak perlu mempercayainya, melainkan anda kurang kepercayaan.
Jika pegawai anti rasuah mengetuk pintu rumah Radzi Jidin selepas dia terlibat dalam perlawanan menjerit dengan Anwar di Parlimen, ia hanya satu kebetulan.
Jika Anwar mengatakan bahawa dia berjanji untuk menurunkan harga petrol hanya 15 tahun yang lalu, anda harus menerima kenyataannya sebagai kebenaran, walaupun terdapat video yang jelas menunjukkan bahawa dia berjanji untuk melakukannya hanya kurang lebih setahun yang lalu.
Jika kisah hidup Anwar mengajar kita apa-apa sahaja, apa yang kita percaya suatu hari nanti akan menjadi kenyataan jika kita cukup percaya pada mimpi yang kita ada untuk diri kita sendiri, sehinggakan kita sanggup berbohong kepada diri sendiri untuk mempercayai ia benar.
Anwar percaya ia adalah takdirnya untuk menjadi perdana menteri Malaysia.
Akhirnya, dia melakukannya, walaupun menghadapi semua kesukaran yang dia hadapi untuk mencakar jalannya ke pejabat tertinggi di negara itu.
Saya mengesyaki bahawa Anwar berharap dengan cara yang sama, jika kita percaya dengan kuat bahawa dia boleh menyelesaikan semua masalah negara, walaupun pengalaman kita memberitahu kita bahawa Anwar hanya akan memburukkan lagi, ia akan menjadi kenyataan suatu hari nanti.
Jika kita percaya bahawa kita mempunyai apa yang diperlukan untuk menjadi juara, dan jika kita berlatih meningkatkan setiap hari sehingga kita lebih baik daripada yang lain, maka kepercayaan semacam itu bukan sahaja akan membawa kita ke peringkat seterusnya, tetapi akan memberi inspirasi kepada semua orang di sekeliling kita untuk menambah baik juga.
Walau bagaimanapun, jika kita hanya percaya daripada ilusi bahawa ia adalah takdir kita untuk berada di puncak, dengan mengandaikan bahawa seluruh alam semesta bertanggungjawab untuk membuat impian kita menjadi kenyataan, maka kita menjadi beban kepada diri sendiri dan semua orang di sekeliling kita.
Masalah mereka yang memalsukannya sehingga mereka melakukannya adalah walaupun mereka melakukanya, ia tetap palsu.
Nehru Sathiamoorthy