Kenyataan terbaharu oleh Tun Dr. Mahathir Mohamad mengenai pengeboman Israel ke atas Lubnan dan Gaza menimbulkan persoalan mendalam mengenai penggunaan istilah “de-eskalasi” dalam konflik antarabangsa.
Dalam sehari sahaja, serangan udara Israel ke atas Lubnan telah mengorbankan 558 orang, termasuk 50 kanak-kanak.
Reaksi dunia amat jelas – kebanyakan negara kini menyeru Israel untuk “de-eskalasi”.
Tetapi apakah maksud sebenar di sebalik seruan ini?
De-Eskalasi: Makna Tersirat di Sebalik Istilah
Dalam kenyataan beliau, Dr. Mahathir menegaskan bahawa istilah “de-eskalasi” dalam konteks konflik ini membawa maksud yang lebih sinis.
Menurutnya, seruan kepada Israel untuk de-eskalasi sebenarnya bermaksud dunia menerima tindakan Israel sebelum ini di Gaza, termasuk apa yang dilihat sebagai tindakan genosid.
Seruan de-eskalasi tidak menyuruh Israel untuk menghentikan serangan atau genosid, sebaliknya hanya meminta agar serangan tidak diperluaskan ke Lubnan.
Dalam erti kata lain, seruan ini tidak benar-benar menuntut penghentian segera kekejaman ke atas penduduk Gaza, tetapi lebih kepada usaha untuk menghadkan skala perang kepada satu wilayah.
Hal ini menimbulkan persoalan moral: Adakah dunia benar-benar mengutuk serangan Israel atau hanya meminta agar ia tidak “melepasi batas tertentu”?
Kuasa Dunia: Sekadar Merayu Tanpa Tindakan Tegas
Satu lagi isu yang dibangkitkan oleh Dr. Mahathir ialah ketiadaan kuasa dunia yang benar-benar berupaya menghentikan keganasan Israel.
Beliau menekankan bahawa walaupun terdapat seruan daripada pelbagai pihak untuk menghentikan serangan, realitinya Israel mungkin tidak akan mendengar rayuan ini.
Sejarah menunjukkan bahawa Israel seringkali bertindak tanpa menghiraukan desakan antarabangsa, terutamanya kerana sokongan kuat yang diterimanya daripada Amerika Syarikat.
Dr. Mahathir mengkritik PBB, khususnya Majlis Keselamatan, yang dijangka akan mengadakan pertemuan bagi membincangkan krisis ini.
Namun begitu, beliau meramalkan bahawa sebarang resolusi yang menentang Israel akan dihalang oleh kuasa veto Amerika Syarikat.
Hal ini selaras dengan pendirian Washington yang berikrar untuk menyokong sekutunya, Israel, dalam apa jua keadaan.
Israel: Kuasa Dunia yang Tak Tertandingi?
Dalam kenyataannya, Dr. Mahathir secara sinis menyarankan agar pemimpin-pemimpin dunia pergi menghadap Netanyahu, Perdana Menteri Israel, “dengan lutut yang bertekuk” untuk merayu kepadanya agar mengurangkan serangan.
Ini mencerminkan pandangan beliau bahawa Israel kini dianggap sebagai kuasa besar dunia yang lebih berpengaruh berbanding kuasa-kuasa besar tradisional seperti Amerika Syarikat dan negara-negara Eropah.
Bagi Dr. Mahathir, kedudukan Israel sebagai “kuasa besar” ini membolehkan negara itu bertindak dengan kebebasan penuh, tanpa rasa takut terhadap tindakan balas daripada kuasa-kuasa lain.
Beliau menggambarkan Netanyahu sebagai pemimpin yang berkuasa penuh untuk menentukan kadar keganasan yang akan dikenakan, dan dunia hanya mampu merayu agar serangan dikurangkan – mungkin sebanyak 10%, bergantung kepada mood Netanyahu.
Realiti Dunia Hari Ini
Dr. Mahathir menutup kenyataannya dengan pandangan yang pahit:
Israel kini lebih berkuasa daripada gabungan kuasa-kuasa besar dunia.
Ini adalah realiti dunia hari ini – di mana sesebuah negara kecil tetapi berpengaruh seperti Israel mampu memanipulasi dinamik politik global, terutama dengan sokongan padu dari Amerika Syarikat.
Kenyataan ini membawa kita kepada persoalan yang lebih besar:
Apakah yang boleh dilakukan oleh masyarakat antarabangsa untuk menghentikan keganasan yang sedang berlaku?
Jika kuasa-kuasa besar sendiri tidak mampu mengawal tindakan Israel, adakah ini bermakna kita sedang menuju ke arah kegagalan diplomatik yang lengkap?
Kesimpulan
Kenyataan Dr. Mahathir mengenai isu pengeboman Israel dan istilah “de-eskalasi” memberikan kita pandangan mendalam mengenai kegagalan komuniti antarabangsa dalam menangani keganasan di Timur Tengah.
Seruan untuk de-eskalasi nampaknya hanyalah usaha untuk mengawal skop perang, bukan untuk menghentikannya sama sekali.
Dengan kekuatan politik dan sokongan yang dimiliki oleh Israel, persoalan tentang masa depan keamanan di wilayah ini tetap kabur dan tidak menentu.
Dunia mungkin perlu memikirkan pendekatan yang lebih radikal dan berkesan jika ingin benar-benar menghentikan keganasan yang berterusan ini.
Tanpa tindakan yang tegas, kenyataan Dr. Mahathir mungkin akan terus menjadi gambaran suram tentang masa depan keamanan global.